Łuszczca jest przewlekłą chorobą, niezakaźną. Jej objawy mogą być widoczne zarówno na skórze, jak i paznokciach. Pojawia się często w charakterystycznych lokalizacjach, jak łokcie, kolana, nogi, ręce, plecy, głowa.
Objawia się poprzez wykwit w postaci złuszczającej grudki, w dalszym przebiegu zmiana powiększa się i pojawiają się srebrzyste łuski. Pod tarczkami skóra jest błyszcząca i występują żywoczerwone krostki. Paznokcie znów mogą być tylko częściowo zmienione, czasem tylko jedna płytka, czasem kilka. Diagnozę bardzo utrudnia fakt, że objawy mogą być odmienne na różnych płytkach. Widoczne mogą być: onycholiza, oddzielona łososiowo-czerwonym paskiem od zdrowej płytki paznokciowej, hiperkeratoza podpaznokciowa, plamy olejowe, wgłębienia na płytce wielkości szpilki (objaw naparstkowania), czasem szorstkość, zgrubienie, bruzdy. Takie paznokcie łatwo ulegają zakażeniu grzybiczemu. Czasem łuszczyca może również obciążać stawy, wtedy reumatolog diagnozuje ŁZS, czyli łuszczycowe zapalenie stawów.
Dodatkową opcją diagnostyczną jest badanie genetyczne, a uściślając oznaczeniu antygenu HLA-Cw6.
Czynnikami wywołującymi łuszczycę mogą być:
- geny,
- infekcja,
- przyjmowanie niektórych leków,
- zmiany hormonalne,
- stres,
- nadużywanie alkoholu i tytoniu.
Z łuszczycą może współistnieć wiele chorób, takich jak cukrzyca, miażdżyca, otyłość, nadciśnienie tętnicze, reumatoidalne zapalenie stawów, zawał serca, udar mózgu. Łuszczyca osłabia też funkcjonowanie w życiu społecznym ze względu na zmiany skórne, co mocno obciąża psychikę pacjentów.
Łuszczyca jest chorobą nieuleczalną, ale ma swoje okresy remisji. Pacjent może wspomóc swój organizm lekami od dermatologa, regularnym oczyszczaniem płytek, dobrą pielęgnacją, właściwą dietą, ruchem i wyciszeniem umysłu np. poprzez medytację, hobby.
